Fenomen czerwonego dywanu

Czy kiedykolwiek zadawaliście sobie pytanie, dlaczego najznakomitsze gale i wielkie wydarzenia nie mogą obejść się bez pięknego, szkarłatno-czerwonego dywanu? Śluby współczesnych monarchów, gala wręczenia Oscarów, gala Golden Globe, najważniejsze premiery, konferencje TED, oficjalne przywitanie zagranicznych gości politycznych, opuszczających samoloty… Te wszystkie wydarzenia odbywają się w akompaniamencie czerwonego dywanu i wydaje się, że zabranie go lub zamiana na inny kolor byłaby równoznaczna z obniżeniem rangi spotkania. Przypominałoby to odebranie kilku gwiazdek Michalin corocznie wyróżnianym restauracjom albo wyjazd do 5-gwiazdkowego balijskiego SPA podczas remontu hotelu, obejmującego również strefę relaksu. Trudno o spektakularny efekt wydarzenia, pozbawionego tego czerwonego atrybutu, po którym stąpają najznakomitsze VIPy.

Czerwony dywan to synonim statusu, stylu i bogactwa

Czerwony dywan przywołuje blichtr i przepych. Odróżnia „zwykłych śmiertelników” od stąpających po nim gwiazd filmowych, wpływowych osób, znanych polityków oraz rodzin królewskich. Jest nierozerwalnym symbolem i istotnym wstępem do wydarzeń, które odbijają się szerokim echem na całym świecie. Dlaczego właśnie czerwony, a nie np. złoty lub szary dywan? Czy stanowi o tym fakt, że barwnik szkarłatny jest jednym z najtrudniejszych i najdroższych do uzyskania? Aby odpowiedzieć na to pytanie, musimy nieco zagłębić się w historię.

Historia pierwszego czerwonego dywanu

W swoim najwcześniejszym znanym nam wcieleniu czerwony dywan nie był przeznaczony dla zwykłych ludzi, lecz wyłącznie dla bogów. Spacer po szkarłatnym dywanie był jednoznaczny z obrazą bogów i śmiercią śmiałka. Ścieżka ciemnoczerwonych gobelinów została wytyczona w starożytnej Grecji, w sztuce Ajschylosa Agamemnona. Gdy mściwa żona króla Klitajmestra przygotowuje się na triumfalne powitanie swojego męża z Wojny Trojańskiej, po którym planuje go zabić, czytamy:

„…lecz na ziemi nogi nie stawiaj, panie, zdobywco Ilionu. Służące […] kobiercem ziemię wyścielcie przed panem. Niech droga przed nim będzie purpurowa…”.

W domu na Agamemnona czeka śmierć z rąk żony, mimo że ta wita go słowami pełnymi oddania. Chwilę później zaprasza go do uroczystego wejścia po czerwonym dywanie. Władca wkracza po nim do domu, a czerwień jest symbolem krwi. Agamemnon podąża symboliczną drogą wypełnioną krwią, prowadzącą ku śmierci.
Chociaż waha się przed pójściem „karmazynową ścieżką”, którą mu postawiono, ponieważ jest „śmiertelnikiem, człowiekiem”, a nie bogiem, robi to i wkrótce po tym ginie z rąk podstępnej żony. Ten zatem, któremu udaje się przejść bez śmiertelnego skutku po czerwonym dywanie, zostaje wyniesiony do rangi boga.

Czerwony dywan i jego związki z kinem

„Ciekawe, że czerwony dywan stał się synonimem gwiazd filmowych, które w pewnym sensie stały się dzisiejszymi królami ” – mówi Sonnet Stanfill, starszy kurator w Victoria & Albert Museum, w rozmowie z BBC Culture. Czerwony dywan jest głównym tematem współczesnych doświadczeń związanych z Oscarami i podstawą dzisiejszych ceremonii wręczania nagród. Istnieje pewna synergia z czerwonym dywanem, który tradycyjnie witał członków rodziny królewskiej, a teraz wita królewskie filmy.

Dopiero w latach dwudziestych XX wieku czerwony dywan i Hollywood stały się synonimami. W 1922 roku długi, karmazynowy dywan został rozwinięty przed teatrem egipskim z okazji hollywoodzkiej premiery Robin Hooda z Douglasem Fairbanksem w roli głównej. Następnie, w 1961 roku, czerwony dywan został zaprezentowany na rozdaniu Oscarów w Santa Monica Civic Auditorium. Kilka lat później nadawcy ceremonii zdecydowali się na filmowanie poza salą, pokazując przybywających gości wysiadających z limuzyn. Od tego momentu w 1964 roku czerwony dywan stał się uznanym na całym świecie punktem centralnym dla aktorów i aktorek, aby zrobić wielkie wejście i zaprezentować się na rozdaniu nagród Akademii Filmowej.

Z kolei lata dziewięćdziesiąte to początek niezwykle silnego związku czerwonego dywanu z modą. Stroje, w których prezentują się gwiazdy, przechodzą do historii i są często wyjątkowymi momentami odważnego pokazu dumy, pewności siebie, ekstrawagancji, prowokacji oraz indywidualności. Bywają też wstępem do innego świata i początkiem kariery.

Opracowanie i prawa autorskie, CARPETS & MORE Magdalena Świerlikowska